Vanaf 209 meter heb je wel een schitterend uitzicht over Parijs.

De vernieuwing van de wijk Montparnasse is eindelijk (zowat) klaar. Het vernieuwde gezicht van de wijk bevat een supermodern treinstation, ‘Porte Oceane’, dat geschikt is voor de snelle TGV en een nieuw plein ‘Place de Catalogne’. Al met al een gedurfd idee om bovenop de rails eerst een dikke laag parkeerruimte aan te leggen, dan een winkelcentra, daar bovenop tuinen en kinderspeelplaatsen met daarachter een torenflat van 59 verdiepingen.

Parijs is één van de meest druk bezochte steden ter wereld. Daarom heeft parijsmijnstad in samenwerking met TicketBar een selectie gemaakt van de beste attracties van de stad.
Met deze extra service heb je de mogelijkheid om een lange wachtrij te ontlopen. Onderschat dit niet, bij de ingang van het Louvre, Musée d’Orsay, Arc de Triomphe, Tour Montparnasse of bijvoorbeeld de Eiffeltoren staan meestal lange rijen met mensen te wachten voor de kassa.
Een uur tot anderhalf uur wachten is bijvoorbeeld bij het Louvre vaak geen uitzondering. Met een kaartje van TicketBar krijg je in veel gevallen het toegangskaartje direct per mail toegestuurd (lees de beschrijving per attractie) of in de andere gevallen kun je het kaartje ophalen op een vooraf aangegeven adres, maar in beide gevallen loop je met een glimlach de wachtrij voorbij.
Daarnaast heeft TicketBar een aantal leuke combinaties gemaakt en zijn er op een aantal attracties leuke kortingen op de entreeprijs.

Onze tip, bestel vooraf een kaartje voor Tour Montparnasse en je loopt zo langs alle wachtende mensen naar binnen.

De eerste kerk ter wereld die gemaakt is met pre-fab betonnen panelen die in de fabriek werden gemaakt en daarna ter plekke zijn gemonteerd (1930). De voorgevel is van baksteen en beton en heeft een standbeeld van de heilige Christophe, die beschermheilige is van reizigers. Eerder stond hier een houten kapel uit 1864, maar deze verdween in 1920.
In de toegangspoort zijn muurschilderingen te zien van Saint Christophe die niet alleen reizigers beschermt, maar ook piloten, treinmachinisten en motorrijders. Ook komen er boten, auto’s, luchtballonnen en vliegtuigen in voor. Dit heeft allemaal te maken met de wijk waar de kerk in staat: hier waren destijds de autofabrieken van Citroën gevestigd, maar ook fabrieken waar locomotieven werden gemaakt en luchtballons. De aartsbisschop van Parijs kwam hier in de jaren 30 van de vorige eeuw zelfs de auto’s van de kerkgangers zegenen.

Van de buitenkant is het misschien niet de mooiste, maar binnen (donker en slecht verlicht) is het een prachtige kerk, zeker een bezoek waard.

Vanaf het RERstation Gare de Javel heb je een prachtig gezicht op de Eiffeltoren.

New York kreeg het Statue of Liberty, ontworpen door Bartholdi, als geschenk van de stad Parijs. Een kopie (4,5 meter) van het ontwerp stond altijd in de tuin van Palais du Luxembourg, maar is inmiddels verhuist naar Musée d’Orsay, een iets grotere (11,2 meter) staat in het Musée des Arts et Métiers en de grootste (11,5 meter) staat op het Île aux Cygnes, ter hoogte van de Pont Grenelle. Leuk detail is dat het grote beeld in New York, dat geheel uit koperen platen bestaat, is bevestigd aan een geraamte ontworpen door Gustave Eiffel en zijn medewerkers. Het ontwerp is uitgevoerd door de Franse beeldhouwer Frederic Bartholdi, als model zou zijn moeder, Charlotte Bartholdi, model hebben gestaan. Anderen zeggen dat het zijn geliefde en latere vrouw is geweest, Jeanne-Emilie Bartholdi en weer andere zijn ervan overtuigd dat de godin Hera Bartholdi heeft doen inspireren. We zullen het nooit weten.

Buiten de maat om zijn er toch enkele verschillen. In New York (46 meter) staat op het boek dat ze vasthoud de datum 4 juli 1776, de datum van de Amerikaanse Onafhankelijksverklaring. Bij Pont Grenelle (11,5 meter) staan er twee data, naast die van Amerika staat er ook 14 juli 1789, de dag van de Franse Revolutie. De kleinste van de drie (ca. 4,5 meter) die in de tuinen van Palais Luxembourg stond, heeft op het boek 15 november 1889 staan, de datum waarop de dame bij Pont Grenelle werd ingehuldigd. Bij Pont Grenelle werd in 1885 eerst een gipsen beeld neergezet omdat het bronzen beeld nog niet klaar was. Om te voorkomen dat ze met haar rug naar het presidentiële paleis, het Élysée, zou komen te staan, keek ze in het begin naar de Eiffeltoren. Toen uiteindelijk in 1889 het bronzen werd geplaatst, werd ze ook maar omgedraaid, met haar gezicht richting New York.
De kleinste die tot december 2011 in Jardin Luxembourg (La Liberté Eclairant le Monde) stond, is inmiddels verhuist naar Musée d’Orsay, ze had een te zwaar leven in het openbare park, het was vaak het doel van vandalen. Deze dame werd geschonken door Bartholdi aan de stad Parijs ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van 1900. In het Musée des Arts et Métiers werd de kopie gebruikt als schaalmodel voor het grote beeld in New York.

Een replica van de vlam van het Vrijheidsbeeld is te zien nabij de Pont de l’Alma. Deze Vrijheidsvlam is al jarenlang beplakt met gedachtenissen aan Prinses Diana die in de Alma-tunnel verongelukte.

Een wat uitgebreider verhaal over Prinses Diana en de Vrijheidsvlam staat op deze pagina.

De pont de Bir-Hakeim werd in 1878 gebouwd door Louis Biette, speciaal voor de Wereldtentoonstelling en verbind het 15^e met het 16^e arrondissement. Het heeft een dubbele functie, een weg voor het verkeer en daar bovenop een spoorbrug voor metrolijn 6. De brug voor het verkeer is weer verdeeld in drieën, een trottoir, fietspad en een autoweg. Dit alles gescheiden door gietijzeren kolommen. De brug heeft een lengte van 237 meter en een breedte van zowat 25 meter. De zijkanten van de brug zijn versierd met gietijzeren versierselen, gemaakt door Gustave Michel. Op een uitbouwing in het midden van de brug staat een standbeeld uit 1930 van de Deense beeldhouwer Wederkinch, een cadeau van de Deense gemeenschap in Parijs. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de Eiffeltoren. De brug boort zich letterlijk en figuurlijk in het 16e arrondissement om uit te komen bij metrostation Passy.
De wat vreemde naam heeft de brug te danken aan de aan de Slag bij Bir-Hakeim. Een veldslag tussen het Franse leger met generaal Marie-Pierre Koenig en het Duits/Italiaanse Afrikakorps onder commando van maarschalk Rommel. Deze beroemde en zware veldslag vond plaats in 1942 in Libië nabij het stadje Bir-Hakeim. Overigens heeft de brug de naam pas sinds 1948, voorheen heette het Passy Viaduct en was meer een wandelpad met bomen en bankjes.

Een prachtig detail van de gietijzeren versierselen, gemaakt door Gustave Michel.

Onder de brug ligt het eiland Ile des Cygnes, van oorsprong een dijk voor het vroegere dorp Grenelle. Nu een mooie lokatie voor een wandeling van zowat een kilometer om uit te komen bij het Vrijheidsbeeld, dat aan de andere kant van het eiland staat.

Het parc André Citroën is aangelegd op het voormalige terrein van de Citroën fabrieken.

Het eens zo roemrijke merk Citroën gaat in 1974 failliet en uit angst voor een enorme ontslaggolf stelt de Franse regering voor om Citroën te laten fuseren met Peugeot. Hieruit komt in 1975 de PSA groep voort.
Het terrein ligt dan al jaren braak als er dan in 1986 het plan ontstaat om er een futuristich stadspark en tuin van te maken. Het is een beetje een somber park (mijn mening), zeker als in het naseizoen de fonteinen niet werken, maar neemt het niet weg dat het in het drukke Parijs een oase van rust is. Als je geen last hebt van hoogtevrees is er de mogelijkheid met een ballon op te stijgen tot 150 meter. Ondanks dat het aan een kabel vastzit, heb ik zelf nooit willen genieten van het waarschijnlijk prachtige uitzicht over Parijs.