
De geschiedenis van het Louvre gaat terug naar het einde van de 12e eeuw, toen Philips-Augustus II, voordat hij op 3e kruistocht ging, een vesting aan de rivier liet bouwen om Parijs te verdedigen tegen de invallen van de Saksen.
De naam Louvre moeten we zoeken uit de vertaling van het Saksische woord ‘Leovar’, wat ‘versterkte woning’ betekent. Het oorspronkelijke gebouw nam ongeveer eenvierde van het huidige Cour Carrée in. De koningen verkozen in de beginperiode van het Louvre nog een verblijf op Ile de la Cité. Toen, dankzij Filips IV de Schone, de Orde der Tempeliers verdween, werd het Louvre tevens de lokatie waar de koninklijke schatkist zijn onderkomen vond. De Tempeliers waren jarenlang de schatkistbewaarders geweest en gebruikten de Tempel, hun hoofdkwartier in Parijs, als kluis.
In de 14e eeuw besloot Karel V, ook bekend als Karel de Wijze, om de vesting tot zijn verblijfplaats te maken en liet er de beroemde bibliotheek bouwen. Dit is het eerste begin van het grootste museum ter wereld, groots in de betekenis van kunstschatten. In 1546 liet Frans I de oude vesting afbreken en op de fundamenten een paleis bouwen, dat meer aan de smaak van de Renaissance beantwoorde. De werkzaamheden werden voortgezet door Hendrik II en Caterina de Medici, die opdracht gaf om het Tuileries paleis te bouwen op de plaats waar eens een dakpannenfabriek stond, vandaar de naam Tuileries. Dit alles werd verbonden met het Louvre door een vleugel, die zich tot aan de Seine moest uitstrekken. De herbouw en uitbreidingen werden vervolgens voortgezet door Hendrik IV. Hij liet het Pavillon de Flore bouwen. Lodewijk XIII en Lodewijk XIV lieten het Cour Carrée voltooien.
Toen het hof in 1682 naar Versailles verhuisde, werden de werkzaamheden bijna helemaal stilgelegd. Het paleis verviel uiteindelijk zodanig, dat er in 1750 zelfs over werd gedacht om het maar af te breken. De werkzaamheden, onderbroken door de Revolutie, worden hervat door Napoleon. De noordelijke vleugel werd voltooid in 1852 onder Napoleon III. In 1872, tijdens de Commune, brandde het Tuileriespaleis af. Het Louvre kreeg toen de aanblik die het nu nog steeds heeft. Voor het publiek werd het pas opengesteld op 10 augustus 1793, tot 1855 alleen op zondag geopend, en sindsdien heeft het de functie van museum behouden.
Het Louvre nu is een gebouw met een ongekende kunstwaarde en groots van afmetingen, alleen de voorgevel aan de Seine-oever is al 650 meter lang. De binnenplaats wordt sinds 1989 ‘versierd’ door een 21 meter hoge en 34 meter brede glazen piramide. Deze werd door de Amerikaans-Chinese architect Ieoh Ming Pei ontworpen en heeft de nodige discussies opgeleverd. Het glas wat hiervoor gebruikt is, spiegelt niet en is kleurloos. Een eis van de opdrachtgevers was namelijk dat de ingang absoluut geen schaduw mocht werpen op géén van de schitterende gebouwen op de binnenplaats. De piramide heeft (had) een opmerkelijk record, het is de duurste museumingang ter wereld, 20.000.000 francs.
Wellicht één van de meest bekende kunstwerken die binnen te zien is, is wel de Mona Lisa van Leonardo da Vinci. Andere bekende werken zijn o.a.: de Venus van Milo en de Nike. In het totaal zijn hier 300.000 kunstwerken, waarvan ca. 30.000 te bekijken zijn voor het publiek, en dat zijn er ca. 8.000.000 per jaar.
Cour Carree, de mooist verlichte plek in Parijs
Sommigen zullen het niet met me eens zijn, maar volgens mij één van de mooiste plekjes voor een avondfoto in Parijs. Het Cour Carree, de vierkante binnenplaats, behorend bij het Louvre. Wat een prachtige, indrukwekkende en vooral ’s avonds rustige plek, soms op een prettige manier ‘verstoord’ door een muzikant die in één van de doorgangen zijn centjes probeert te verdienen.
Maar zonder dat je het misschien weet sta je hier bovenop het oudste gedeelte van het Louvre, maar om er iets van te zien moet je onder de grond kunnen kijken. Daar liggen funderingen van de donjon met daaromheen die van het middeleeuwse fort wat Filips Augustus in de 12e eeuw liet bouwen. Het moest helpen de stad te verdedigen tegen de invallen van de Vikingen die met hun boten de Seine opvaarden. En Filips zelf….., die vertrok naar het Heilige Land om deel te nemen aan de 3e Kruistocht. Heeft eigenlijk daar nooit gevochten, kreeg ruzie onderweg met Richard I van Engeland, maar dat terzijde. Het Louvre werd een verdedigingstoren met een opslagplaats voor wapens en had de functie van gevangenis. Toen in 1307 de Tempeliers werden verboden, werd het Louvre ook het onderkomen van de Koninklijke schatkist. De Tempeliers waren eerder de beschermers van de Koninklijke schatkist, die ze hielden in hun hoofdkwartier een paar kilometer verderop aan de rand van de huidige wijk Marais. Pas vanaf 1360, ten tijde van (koning) Karel V, werd het een koninklijk paleis. Tijdens Engelse overheersing werd er veel geplunderd, voor Frans I de reden om in 1546 alles plat te gooien en een nieuw paleis neer te zetten. De daarop volgende vorsten droegen allemaal wel een steentje bij en het werd groter en grootser.
Parijs is één van de meest druk bezochte steden ter wereld. Daarom heeft parijsmijnstad in samenwerking met TicketBar een selectie gemaakt van de beste attracties van de stad.
Met deze extra service heb je de mogelijkheid om een lange wachtrij te ontlopen. Onderschat dit niet, bij de ingang van het Louvre, Musée ‘d Orsay, Arc de Triomphe, Tour Montparnasse of bijvoorbeeld de Eiffeltoren staan meestal lange rijen met mensen te wachten voor de kassa.
Een uur tot anderhalf uur wachten is bijvoorbeeld bij het Louvre vaak geen uitzondering. Met een kaartje van TicketBar krijg je in veel gevallen het toegangskaartje direct per mail toegestuurd (lees de beschrijving per attractie) of in de andere gevallen kun je het kaartje ophalen op een vooraf aangegeven adres, maar in beide gevallen loop je met een glimlach de wachtrij voorbij.
Daarnaast heeft TicketBar een aantal leuke combinaties gemaakt en zijn er op een aantal attracties leuke kortingen op de entreeprijs.
Onze tip, bestel vooraf een kaartje voor het Louvre en je loopt zo langs alle wachtende mensen naar binnen.